หมายถึงศิลปกรรมและอารยธรรมของชนชาติบริเวณหมู่เกาะไซคลาดิกแถบทะเลอีเจียนระหว่าง 2600 – 1100 ปี ก่อนคริสตกาล งานศิลปะที่ยังหลงเหลือให้เห็นในปัจจุบัน ได้แก่ วัตถุประเภทภาชนะรูปสลักหินอ่อน ซึ่งพบในหลุมศพ ส่วนใหญ่เป็นรูปสตรีเปลือยขนาดเล็ก หรือรูปนักดนตรี รูปเคารพในร่างของสตรี ซึ่งรวมทั้งรูปขนาดเท่าคนจริงอยู่ในลักษณะโปร่งบาง ผิดกับร่างของเทพเจ้าแห่งความอุดมสมบูรณ์ที่เคยพบมาก่อน เนื่องจากกิจกรรมด้านทะเลของพวกไซคลาดิกนี้แพร่หลายออกไปกว้างขวาง ศิลปะของชนกลุ่มนี้จึงทรงอิทธิพลไปยังศิลปะและวัฒนธรรมของชนชาติอื่นๆที่อาศัยอยู่บริเวณทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ดังเช่นพวกเกาะคริต