ศิลปะในยุคโรมันแบบโบราณ เป็นศิลปะในกรุงโรมและดินแดนที่เป็นอาณานิคมของโรมันในช่วงปลายของยุค 200 ปีก่อนคริสตกาล จนกระทั่งสิ้นคริสต์ศตวรรษที่ 4 ศิลปะโรมันก็คล้ายกับอารยธรรมโรมัน มีความหลากหลายในด้านของถิ่นกำเนิด ซึ่งก็คงจะกล่าวได้ว่าเป็นหนี้ของศิลปะกรีก ศิลปะของชนชาติอีทรูส์กัน และ อียิปต์ อยู่เป็นส่วนมาก ศิลปะโรมันส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลมาจากศิลปะกรีก หรือบางทีก็จำลองแบบศิลปะกรีกมาโดยตรง ศิลปะโรมันแท้ๆนั้น จะเห็นได้จากประติมากรรม รูปคนเหมือน และประติมากรรมรูปนูน รูปคนเหมือนเฉพาะหัวถึงอกและทั้งตัว ถ่ายทอดความเป็นจริงของลักษณะเฉพาะตัวของผู้เป็นแบบได้อย่างเหมือนจริง และเต็มไปด้วย ความรู้สึกอารมณ์ แม้ว่าการรับเอาความเชื่อศรัทธาในผู้นำชาติในลักษณะว่าเป็นสมมุติเทพ ซึ่งเกิดขึ้นปลายปีสุดท้ายก่อนคริสตกาล ทำให้เกิดการสอดใส่รูปแบบ อุดมคติ ลงในผลงานถ่ายทอดรูปเหมือนของจักรพรรดิบางองค์ แต่งานถ่ายทอดรูปคนเหมือน ส่วนใหญ่แล้วก็จะเป็นในลักษณะที่ถ่ายทอดความเป็นจริงของลักษณะผู้เป็นแบบ รูปสลักนูนของโรมันส่อแสดงถึงการคิดค้นวิธีการในการถ่ายทอดเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์บางตอน รูปนูนที่เล่าเรื่องราวซึ่งมักพบตามซุ้มประตูชัย เสาหรือฐานของอนุสาวรีย์ซึ่งสร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์ถึงชัยชนะ รูปนูนเหล่านี้แสดงให้เห็นถึง ความสามารถในการวางรูปแบบที่ให้คุณสมบัติของรูปและพื้นที่หลากหลายได้อย่างดีเยี่ยม ในรูปนูนบางรูปก็ถูกถ่ายทอด ในลักษณะเล่าเรื่องราว ประกอบด้วยภาพทิวทัศน์ที่ถ่ายทอดเหมือนจริง หรือบางครั้งก็เป็นฉากหลังของรูปประเภทอื่นที่เก็บรายละเอียดอย่างถี่ถ้วนเช่นเดียวกับบริเวณหน้าฉาก ภาพจิตรกรรมฝาผนังของโรมันวิวัฒนาการมาจากภาพระบายสีแบนๆ จนกระทั่งภายหลังมีการใช้ หลักทัศนียภาพวิทยาในการถ่ายทอดสถาปัตยกรรมและรูปทรงต่างๆ เพื่อสร้างมิติลวงตาให้ภาพมีความลึก บางครั้งก็มีลักษณะการใช้แสงหรือบันทึกแสงลงในภาพเพื่อสร้างมิติลวงตา แต่ดูเหมือนจะยังไม่มีการศึกษาหรือนำมาใช้อย่างเป็นระบบเลยแม้แต่ชิ้นเดียว มีรากฐานของการทำจิตรกรรมแฝงอยู่บ้าง ซึ่งก็คล้ายคลึงกับผลงานประเภทประติมากรรมในแง่ที่ว่า จิตรกรรมของโรมันอาจเป็นผลงานที่จำลองแบบมาจากศิลปกรรม สถาปัตยกรรม ประติมากรรมของกรีกก็ได้