บุญ ความชื่นบานทางจิตใจ ทำให้เกิดการมีชีวิตของเรา มีสุขภาพดีและมีอายุยืนยาวอยู่อย่างชื่นบานบันเทิงใจทั้งตัวเราและรอบๆข้าง ที่สามารถควบคุมใจให้กลับมาภายในที่ปลอดภัย แม้บางครั้งใจมักจะวิ่งไปไกลสุดขอบฟ้า แต่ก็มักเวียนไปเวียนมาไม่พ้นสู่ตน เมื่อเราหมั่นเรียกใจหรือดึงกลับมาไม่ให้พ้นสายตา ล้วนเป็นการแสดงพลังที่น่ายกย่อง ทำให้เกิดพลังใจที่น่ายกย่อง ทำให้เกิดความอบอุ่นเป็นสุขได้ทั้งตัวเราและครอบครัว ช่วยชุบชูจิตใจภายในของเราให้แช่มชื่นได้อย่างดี เป็นการแสดงความรัก ความห่วงใยกันและกัน การแสดงความกตัญญูต่อชีวิตมีใจเกื้อกูล ให้พลัง ให้กำลังใจ มีความงอกงามในใจ และทำให้เกิดสุขทั้งตัวเราและคนรอบข้างตลอดกาล มีเป้าหมายภายในใจมุ่งที่จะไปเพื่อประโยชน์สุขแก่ส่วนรวม เพื่ออนุเคราะห์ชาวโลก

วิธีการสวดมนต์

ประโยชน์ของการไหว้พระสวดมนต์

ฉะนั้น ถ้าท่านต้องการความสงบสุข ความสำเร็จ ความเจริญ ก้าวหน้าในชีวิต ขอเชิญท่านไหว้พระสวดมนต์และทำจิตใจให้สงบตามแบบที่โบราณาจารย์ท่านให้ไว้

คำสอนของรากแก้วพระกรรมฐาน

ท่านเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์
(หลวงปู่มหาจันทร์ สิริจนฺโท)

เรื่องความตาย

                “ควรพวกเราทั้งหลายคิดดูให้เห็นโทษและคุณ แห่งความตายเสียให้ชัด ผู้มีปัญญาไม่ควรประมาทความตาย ให้เห็นว่าเป็นสมบัติ สำหรับตัวเรา เราจะต้องตายในกาลอันสมควร คือความตายมาถึงเราสมัยใดสมัยนั้นแหละ ชื่อว่ากาลอันสมควร ไม่ควรจะเกลียด ไม่ควรจะกลัวสังขารทั้งหลาย คือสัตว์ที่เกิดมาในไตรภพจะหลีกหลบให้พ้นจากความตายไม่มีเลย เมื่อมีความเกิดเป็นเบื้องต้นแล้ว ย่อมมีความตาย เป็นเบื้องปลายทุกคน นัยหนึ่งให้เอาความเกิด ความตาย ซึ่งมีประจำอยู่ทุกวันเป็นเครื่องหมาย เมื่อพิจารณาถึงความตาย ก็ต้องพิจารณาถึงความป่วยไข้และความแก่ความชรา เพราะเป็นเหตุเป็นผลกัน ให้พิจารณาถึงความป่วยไข้ว่า พยาธิ ธมฺโมมฺหิ พยาธิ อนตีโต เรามีความป่วยไข้เป็นธรรมดาจะข้ามล่วงพ้นไปจากความป่วยไข้หาได้ไม่ ถ้าแลพิจารณาเห็นความชราอันเป็นปัจจุบันได้ก็ยิ่งประเสริฐ ความระงับสังขารทั้งหลายนั้น ท่านมิได้หมายความตาย ท่านหมายวิปัสสนาญาณและอาสวักขยญาณ คือปัญญารู้เท่าสังขาร รู้ความสิ้นไปแห่งอาสวะ เป็นชื่อของพระนิพพาน เป็นยอดแห่งความสุข”

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
การตำหนิติเตียนผู้อื่น

                “ถึงเขาจะผิดจริง ก็เป็นการก่อกวนจิตใจตนเองให้ขุ่นมัวไปด้วย ความเดือดร้อนวุ่นวายใจที่คิดตำหนิผู้อื่นจนอยู่ไม่เป็นสุขนั้น นักปราชญ์ถือเป็นความผิดและบาปกรรม ไม่ดีเลยจะเป็นโทษให้ท่านได้สิ่งไม่พึงปรารถนามาทรมานอย่างไม่คาดฝัน การกล่าวโทษผู้อื่นโดยขาดการไตร่ตรองเป็นการสั่งสมโทษและบาปใส่ตนให้ได้รับความทุกข์ จึงควรสลัดสังเวชต่อความผิดของตน งดความเห็นที่เป็นบาปภัยแก่ตนเสีย ความทุกข์เป็นของน่าเกลียดน่ากลัว แต่สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ทำไมพอใจสร้างขึ้นเอง”