| สำนักวัชชิระ บนเทือกเขาราชสีห์ เมืองซินจู ไต้หวัน สอนวิปัสนาแก่ภิกษุและภิกษุณี เรื่องตำแหน่งอารมณ์ของจิต ในการปฏิบัติ ให้เอาญาณรู้อยู่ในตำแหน่ง มโน เพื่อให้ญาณไม่ไปรวมกับจิต. ทางสายกลาง มรรคมีองค์แปด. เมื่อไม่ยินดีกับ กิเลสสองข้าง คือความชอบใจและความไม่ชอบใจ เราเดินองค์มรรคให้บริสุทธิ์ได้. องค์มรรคเริ่มต้นที่สัมมาทิฏฐิ. ให้เห็นว่า สิ่งที่เห็น ได้ยิน ได้ลิ้ม ได้สัมผัส ได้กลิ่น เห็นเป็นทุกข์ อนิจจัง อนัตตา เมื่อเห็นอย่างนี้แล้วย่อมดำริที่จะออกจากทุกข์ พูดกับกิเลสที่จะออกจากทุกข์ การกระทำ เลี้ยงชีวิตนี้ เพียรอยู่ มีสติ สมาธิอยู่ เพื่อความพ้นทุกข์ มรรคมีองค์แปดจะประกอบกันให้สมบูรณ์ แล้วมาเพียรเจริญสติปัฏฐานสี่ เพื่อให้ปัญญาเราเห็นทุกข์ให้ชัด ช่วยไล่เราให้รีบไปนิพพาน เราจะเห็นชีวิตที่ทุกข์อยู่ ที่รูปเป็นโรคมากมาย ที่เวทนาความรู้สึกมากมายทนอยาก สัญญาจำแต่เรื่องราวทุกข์ สังขารปรุงแต่สิ่งที่เป็นทุกข์ วิญญาณไปรู้แต่สิ่งที่เป็นทุกข์ เห็นโทษทุกข์ละ ทุกข์ ละอนิจจัง เห็นอนัตตา จนไปถึงความว่าง. - ฐานของอารมณ์จิต ฐานแรกของจิต เป็นของผุถุชน ไม่ใช่ของนักบวชควรเว้น ทางที่ควรเว้น สองทาง ทางตึงเกินไป(อัตตะกิลมะถานุโยโค) หย่อนเกินไป(กามะสุขัลลิกานุโยโค). - ให้ปฏิบัติทางสายกลาง. เมื่อเราปฏิบัติมรรคมีองค์แปด เราต้องเดินอารมณ์ด้วย สติ มหาสติ ถอนความยินดี และความยินร้าย - พิจารนากายในกาย ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ไม่เที่ยง เป็นอนิจจัง เราผิดหวังมาตลอดเพราะ มันไม่เที้ยงสักอย่าง. กายภายนอกแสดงลักษณะอาการอนิจจัง กายภายในแสดงลักษณะอาการทุกขัง รูปนี้เกิดแล้วเปลี่ยนไปตลอด ความรู้สึกคือเวทนา เป็นอยู่ มีอยู่ตลอด สัญญามีอยู่จำทั้งหมดไม่ไปใหน สังขารปรุงแต่งอยู่ตลอด ยังเอาความรู้สึกเก่า สัญญาเก่าๆ มาปรุงให้ทุกข์ได้มากมาย พิจารนาให้เป็น ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา กายนี้อยู่สถานที่ไหนๆก็ปฏิบัติได้ เห็นได้ ปล่อยวางได้ หมดทุกข์ได้ Summary of Luang Por Jamnian’s Dhamma Talk to Monastic Audience in Taiwan May 16, 2015 LP Jamnian talked about the locations of the citta in various mental states. In practice we should abide our awareness in the location of Mano to prevent the awareness from becoming entangled with the citta. We can do this by staying on the 8-fold noble path and therefore steering away from the likings and dislikings. The lowest location where the citta could lodge itself only belongs to common people. Practicing monastics (bhikkus and bhikkunis) must avoid entanglement in that location. Whatever arising through the six sense stores (see, hear, taste, touch, smell, mental phenomena) are subject to dissatisfaction, impermanence, and non-self [Right View] Once we understand this, it will motivate us to rid ourselves of sufferings/dissatisfactions. This is right intention/resolve. We tell the kilesas that we want to get out from dissatisfactions. [Right Speech] We lead our lives by practicing mindfulness, cultivating wisdom, to let go of clinging and by purifying our minds [Right Action and Right Livelihood] Avoid the practice that is too extreme, either too tight or too loose. To be in the middle way [Right Effort] Cultivate your mind to have Sati (mindfulness) and Mahasati (sustained mindfulness), not to engage in the likings or the disliking, to stay on the 8-fold Noble Path [Right Mindfulness]. Practicing the 4 Foundations of Mindfulness helps us cultivate our wisdom, let us clearly see dissatisfaction (dukkha), and thus motivate us to seek nibbana, the cessation of all sufferings. The practice would help us see the nature of life that is suffering: the form (ru?pa) that comes with many diseases; the feeling (vedana?) with multitude of emotions that we have to endure; the memory (san?n?a?) that keeps reminding us of dukkha; the mental fabrication (san?kha?ra) which creates further sufferings; and the consciousness (vin?n?a?na) that perceives all of the sufferings. Once we clearly see all these, we would want to be liberated from dissatisfaction and impermanence; to be able to see the nature of non-self (anatta?) and deeper into the nature of emptiness (sun?n?ata?). Now, contemplate body in the body. To see that our body parts such as hair, nails, teeth, and skin are subjected to change. We are dissatisfied because of its impermanence. We see impermanence in our external body and dissatisfaction/suffering in our internal body. Constantly changing in body forms. Vedana? exists. San?n?a? is always there. San?kha?ra constantly proliferating/fabricating, keep creating sufferings by bringing up old memories. Contemplate all these to be able to see anicca, dukkha, and anatta. One can contemplate body in the body anywhere and anytime. Once one can see this and able to let go of it, then one can be liberated from sufferings.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
